Week 39 – 2023 – Sorry

Weekuitdaging 39
Sorry

WEEK 39 : Wat gaan we doen?

We gaan onze relaties onder de loep nemen. Een frisse wind erdoor. En nee, dat betekent niet dat je je schoonmoeder meteen bij het grofvuil brengt of je man naar de kringloop. Dit is wel hét moment om je relaties eens langs te lopen en zo je koppie leeg te maken. Het is deze week namelijk de Week tegen de Eenzaamheid waarin verbinding en ontmoeting centraal staan. Opgeruimd hoofd = meer aandacht voor je fysieke en sociale omgeving! Want als je ‘bezet’ bent door onfrisse zaken tussen jou en anderen, hoe klein ook, heb je minder aandacht voor jouw eigen gezondheid en voor de gezondheid van de planeet. Durf jij sorry te zeggen als er iets in de lucht hangt? Yes, let’s clear the air!

 

Rondje Marie Kondo
door je netwerk

Waarom?

Waar we het normaal vinden dat we met een lekke band naar de fietsenmaker en misschien zelfs met ons koffiezetapparaat naar het repair-café gaan, is het waarschijnlijk niet zo vanzelfsprekend om je relaties te onderhouden. In gesprek blijven over lastige onderwerpen, vragen stellen, blijven leren van jezelf en elkaar, dat zijn ingrediënten voor duurzame relaties.

Een klein voorval lijkt soms onbelangrijk en wuiven we gauw weg. Maar zoals het pebble-effect in de positieve zin werkt (zie Week 32: Goed Bezig!), zo werkt het ook de andere kant op. Een kleine vervelende ervaring op je werk kan ervoor zorgen dat je bij thuiskomst geen ruimte hebt voor je partner, kinderen of fysieke leefomgeving. Je kent vast wel de avonden dat je grommend op de bank ploft met een in plastic verpakte snackmaaltijd en nul puf hebt voor iets of iemand.

Duurzame relaties zorgen voor een gezond leefklimaat! Wanneer we onze relaties ‘schoon’ houden, wordt het eenvoudiger om je te richten op wat nog meer allemaal aandacht nodig heeft in de wereld. Wist je dat een los eindje (je schuldig voelen, wrok, jaloezie, trots en mooi weer spelen) heel veel energie kost? Dat het je onbewust zodanig in de weg kan zitten dat je, zonder dat je het door hebt, ‘bezet’ bent. Iemand die bezet is (boos, angstig of gefrustreerd), heeft minder ruimte voor het welzijn van onze aarde. Zij/Hij vergeet bijvoorbeeld het afval te scheiden en is al helemaal niet bezig met bewust consumeren. 

Opruimen, schoonhouden en uitspreken. Of het nu je geliefde is, een familielid, collega of studiegenoot: in alle relaties tussen mensen kan het schuren. Hoe zit dat bij jou? Is alles gezegd tussen jou en de ander? Het is tijd om de scherpe randjes eraf te halen en schoon schip te maken, zodat jij als kapitein rustig koers kunt houden. Het is onmogelijk dat er tussen jou en al je relaties geen vuiltje aan de lucht is. Of ben jij de uitzondering die dit wel heeft bewerkstelligd? Voel je dan vooral vrij om al je tips met ons te delen ;-D

Kleine stap

Neem je voor om schoon door het leven te gaan. Elke opschoning heeft effect, maar ook het nalaten ervan heeft effect. Realiseer jij je nu dat er nog wel wat op te ruimen, te vragen of te zeggen valt …, kom dan in actie. 

Hoe? Doe een quick-scan in elke kring van mensen waar je je bevindt: familie, vrienden, gezin, collega’s, mensen in je opleiding. Vraag je af: zijn hier losse eindjes? Kan ik iedereen in de ogen kijken? Hangt er iets in de lucht? 

Zo’n quick-scan gaat heel snel. Kwestie van seconden. Je voelt direct of er zaakjes zijn die nog een beetje stinken en die nog om opfrissing vragen. Bedenk één actie die helpend is om de stagnatie weg te halen of te verminderen en voer die uit. Denk bijvoorbeeld aan een vraag stellen, ergens op terugkomen of een fout erkennen. Het kan gaan om kleine irritaties, zoals het niet doen wat je hebt beloofd, het vergeten van een belangrijk moment van iemand enzovoort.

Grotere stap

Denk na over een situatie waarin je connectie met iemand stagneerde en waar - vanuit jou gezien - een sorry op z’n plek zou zijn voor jouw deel van de communicatie. Sorry zeggen is een ongelofelijk krachtig gereedschap. Als je hem oprecht voelt en in durft te brengen werkt het vaak heel ontwapenend. Maar er zitten vaak een aantal ego-gerelateerde zaken in de weg. Denk aan trots, schuld- en schaamtegevoelens als roadblocks. Ben jij misschien stiekem ook te trots om sorry te zeggen ‘omdat de ander ook geen lieverdje is’? Bedenk dan: ga ik voor mijn geluk of ga ik voor mijn gelijk. 

Het kan zijn dat je je schuldig voelt. Schuld gaat over iets wat je gedaan hebt en wat schade heeft veroorzaakt. Je hebt gedaan wat je kon, want anders had je het wel anders gedaan (je verontschuldigt jezelf) én de ander heeft daar last van gehad. In schuldgevoel blijven is ontkennen wat er is. Pas wanneer je je verantwoordelijkheid van binnenuit ervaart, kan de lucht tussen jullie geklaard worden. Een oprechte spijtbetuiging is goud waard.

Wanneer je je schaamt dat je niet hebt voldaan aan maatstaven van jezelf in relatie tot de mensen om je heen. Schaamte zegt: “Ik was graag iemand anders geweest, maar dat was niet zo.” Zonder schaamte kun je geen sorry zeggen. Als je sorry kunt zeggen over iets waar je je over schaamt, kun je ook verantwoordelijkheid nemen om er iets mee te doen. 

Je kunt de situatie ook omdraaien en je indenken hoe het voor jou zou zijn als een ander naar jou toe zou komen met oprechte spijt. Kwetsbaarheid en eerlijkheid opent harten.

 

Ga ik voor mijn geluk
of voor mijn gelijk

Tips en achtergronden

Als je voelt dat je iets dieper wilt duiken in het onderwerp van deze week, verdiep je dan in onze Motivational Toolbox 🙂

  • Ga er echt even voor zitten. Zet een passend muziekje op. Of deze ; ). Scroll door je contacten en kijk bij wie je een knoop(je) in je maag krijgt. Schrijf de naam op en eronder wat er tussen jou en de ander in staat.
  • Spreek je uit of schrijf een kaartje.
  • Haal de angel eruit!
  • Ik-boodschappen maken het voor de ander makkelijker om feedback te ontvangen, vermijd jij-bakken.
  • Schuld- en schaamtegevoelens zijn niet helpend. Bekijk het interview met Anne Buiskool waarin we wat dieper ingaan op schuld, schaamte en trots die in de weg kunnen zitten om je relaties schoon te maken.
  • Vergeef jezelf:“Forgiveness is not an occasional act, it is a constant attitude” - Martin Luther King, jr

Nieuwsgierig naar de Week tegen Eenzaamheid? Kijk hier wat jij kunt doen. 

Beloning

Deze week werd ondersteund door Anne Buiskool.

Zendingsdrang - Column week 39

Gelukkig ben ik niet eenzaam. Ik heb vrienden genoeg, geloof ik – al heb ik ze de afgelopen jaren wat minder gezien vanwege corona.

Maar ik heb me wel eens behoorlijk eenzaam gevoeld, vooral over het klimaat.

Begin jaren ’80 deed ik al vrijwilligerswerk bij de stichting Energie Anders in Hoek van Holland. Zonnepanelen, windmolens: we hadden het allemaal al staan. Maar we werden destijds gezien als een stel milieu-wappies. De rest van de wereld stookte vrolijk het gas op, reed de benzine op, vloog een gat ter grootte van Australië in de ozonlaag en consumeerde de hele wereld in sneltreinvaart richting afgrond.

Ondanks de milieurapporten die, ook toen al, ‘We Gaan Allemaal Doooood!’ riepen. Maar dat leek niemand te interesseren, en ik voelde me behoorlijk alleen staan.

China

Tegenwoordig bekruipt me dat gevoel nog wel eens. Als een paar buren uit de straat plotseling tegen elkaar gaan opbieden met de aanschaf van auto’s ter grootte van modale vliegdekschepen. Of als ik mensen in de rij zie staan voor een discount-winkel, om daar rotzooi uit China te kopen waarvan ze niet wisten dat ze het nodig hadden.

Of als er weer eens een alarmerend klimaatrapport verschijnt en de kranten weer eens ‘We Gaan Allemaal Doooood!’ roepen.

Vleesvervangers

Ik troost me dan maar met de gedachte dat we, ondanks vijftig jaar alarmerende rapporten, nog steeds niet dood zijn (afkloppen maar). En verder zijn er op dit moment meer mensen met duurzaamheid bezig dan ooit tevoren. Kijk maar naar 52Wekenduurzaam, of naar het groeiende schap met vleesvervangers in je supermarkt.

Stoïme

En ja, het is natuurlijk aan de late kant om nu met z’n allen de duurzaamheid te omarmen. Maar hopelijk niet tè laat. En als het te laat zou zijn, nou ja: ik heb intussen ook het stoïsme ontdekt. Met de leefregel: doe wat je kunt, en maak je vooral niet druk over zaken waar je geen invloed op hebt.

Dat laatste is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. En van elk alarmerend rapport word ik toch weer even sacherijnig. Maar het is geen halve depressie meer – eerder een klein dipje. En wie weet, misschien schudt zo’n rapport nog méér mensen wakker uit de wensdroom dat we straffeloos kunnen doorgaan met de wereld naar Los Kolotos te helpen.

Zendingsdrang

Met dat wakker schudden van anderen ben ik zelf overigens nogal terughoudend. Als vrienden ons uitnodigen voor een etentje, opper ik heel voorzichtig dat ik, zeg maar, soort van vegetariër geworden ben. Maar als ze al vlees in huis hebben gehaald - echt totaal geen punt hoor.

Tijdens het bezoek komt het gesprek dan wel even op duurzaamheid, en vertel ik in éen zinnetje waarom ik het goed vind om vegetarisch te gaan eten. En oh ja, dat we ook nog bezig zijn ons huis te verduurzamen.

Daar houd ik het maar bij. Want er zijn genoeg van mensen die door teveel zendingsdrang, op welk gebied dan ook, hun vrienden van zich hebben vervreemd.

Dan zou ik me pas écht eenzaam voelden.

Rob Voorwinden