Nee, met alleen een Valentijnskaartje ga ik het niet redden.
Mijn marktwaarde als echtgenoot is namelijk nogal gekelderd. Mijn vrouw trouwde zo’n vijftien jaar geleden met een best leuke kerel. Een vent die hield van een hapje en een drankje en een feestje. Wellicht een paar kilo te zwaar, maar goed: grotendeels spieren, waarschijnlijk. Je kon er lekker mee op vliegvakantie naar zonnige eilanden, en je reed er lekker comfortabel mee in net-iets-te grote auto’s. En hij kon ook nog best aardig stoofvlees maken. Kortom: een aanwinst.
Maar die ooit leuke man blijkt nu een milieunazi te zijn geworden. Die zijn auto het liefst de deur uit zou doen, die z’n biertje laat staan en die, met zijn ingevallen kop, het hele gezin lastig valt met zijn pogingen om vegetarisch te koken. Die iedereen in huis achterna loopt om de lichten achter hun konten uit te doen, die iedereen oproept om te douchen in plaats van een bad te nemen. En om, als ze dan toch in bad gaan, als-je-blieft niet de hele tijd warm water bij laten lopen (‘Jaaahaaa pa, túúúúrlijk…’). En die met een beschuldigende blik ieders bananenschillen uit de vuilnisbak vist om ze bij het GFT te gooien. Waar. Ze. Ho. Ren.
Nee, gezelliger wordt het er niet op.
Dat maakt je allemaal niet goed met één Valentijnskaartje. Daar hoort een bloemetje bij. Maar ja: die bloeien op dit moment niet in het wild Nederland, dus de bloemen die er te krijgen zijn komen uit een warmgestookte kas of worden ingevlogen uit Kenia. Dat kan milieu-technisch dus echt niet.
Dan maar chocolade – altijd goed. Alleen is er van alles mis met de cacao-productie, maar gelukkig heb je ook tal van keurmerken dus ik kies, op goed geluk, een reep met het Fair Trade-stempel.
Ga ik het daarmee redden? Ach, ik doe er straks toch nog maar een bloemetje bij. Want het maakt, goed beschouwd, helemaal niet uit dat dat bosje van mij uit Kenia wordt ingevlogen. Voor mijn part komt mijn boeket hierheen in een privé Boeing 747, op een eigen stoel in de business class. Want als mijn vrouw mij de deur uit zet hebben we straks twee huizen nodig, met twee cv-ketels, twee bankstellen, twee wasmachines, twee van alles.
Dat is pas ècht slecht voor het milieu.
Rob Voorwinden